Wanneer het nieuws waar je bang voor was werkelijkheid wordt …
Eerst even terug komend op mijn vorige blog, die over Ischias. Toen ik de uitslag van de bedrijfsarts aan de fysio en mijn eigen huisarts verteld lachte ze vrij hard. Dit was het zeker niet zeiden ze.
Wat is er precies aan de hand?
Ik ga er geen lang verhaal van maken. Ik heb een lichte hernia. Al een aantal weken zit ik hiermee in mijn hoofd.
Marlou dit klinkt echt als een hernia. Ga naar de dokter en vraag een MRI aan.
Deze zinnen kreeg ik de afgelopen weken vaak te horen van mensen die zelf een hernia hebben gehad of iemand in hun omgeving. Na 4 weken weinig resultaat ben ik dan toch maar naar de huisarts gegaan. Iets wat ik eigenlijk niet zo snel doe, als ik ga is er ook altijd wat. Dat bevestigd dit maar weer…
De hernia zit op L5 S1 (dit zijn je wervels) en drukt op een zenuw wat zorgt voor die stroomstoten naar mijn benen. Meestal heb je constante uitval en een doof gevoel in je benen maar omdat mijn wervel ietsje uitsteekt en niet door mijn tussenwervelschijf heen is, maar wel licht tegen mijn zenuw aandrukt, voel ik hem maar bij bepaalde bewegingen en heb ik geen constante been klachten.
Voor de mensen die niet weten wat een hernia is: een scheve wervel die drukt op een zenuw. Zie het plaatje hieronder
Wat word de behandeling?
Je kan niet echt heel veel doen aan een hernia, vooral niet een lichte. Ik moet dus rust pakken en het de tijd geven. Erg lastig maar het is niet anders … Als het erger wordt moet ik weer terug. Wel gaan we door met de fysiotherapie. De kans is er namelijk dat die door overbelasting of een bepaalde beweging alsnog door mijn tussenwervelschijf heen schiet en dan ben ik nog verder van huis.
Op een gegeven moment ging ik aan mezelf twijfelen … ”Stel ik mij niet aan?” Als ik eerlijk moet zijn ben ik blij dat er wat uitgekomen is. Ik weet waar de klachten vandaan komen en dat ik mij zeker niet aanstel! Vanaf nu gaat het hopelijk alleen nog maar vooruit!
Liefs Marlou
