Vandaag is dé dag dat ik ziektewet vrij ben. Eindelijk na 8 maanden beperkte werkzaamheden, beperkte tijden en talloze bezoeken aan de bedrijfsarts ben ik daar nu ein-de-lijk vanaf!!
Wat voelt dit lekker zeg. Eindelijk heb ik weer mijn leven terug en kan ik weer gaan genieten, plannen maken en weer sporten zonder ‘schuldgevoel’. Want ja, in de ziektewet zitten en sporten is toch een beetje rare combinatie niet? Vooral waarom ik in de ziektewet zat. Maar vanaf vandaag kan ik weer zonder schuldgevoel rond lopen en fietsen en hoef ik mij niet meer te verantwoorden. Dat laatste is vooral zo fijn!
Ik heb mijn leven weer terug.
In februari ging ik nog een weekendje naar mijn tweede hometown: het boeren oosten, om weg te zijn uit die negatieve omgeving van thuis en even mijn hoofd leeg te maken. Nu zit ik er weer een weekendje en kan ik alles weer doen! Ik hoef mij niet meer op mijn werk te verantwoorden dat ik weg ga en daar niks geks zal doen wat mijn herstel belemmerd.
Ziektewet wat is dat eigenlijk
Wanneer je niet meer in staat bent om jouw werk uit te voeren door een lichamelijke of geestelijk klacht raak je in de ziektewet. Je moet langs de bedrijfsarts die gaat kijken of jij echt niet in staat bent om te werken. Dan word er gekeken naar hoe lang hij of zij verwacht dat het gaat duren en vooral naar wat je nog wel kan. Bij mij had hij verwacht dat mijn klachten binnen 6 weken wel zouden verdwijnen, was dat maar zo!! Dan was ik niet zo ver weg geweest als ik nu ben met hardlopen maar goed, ik kan weer en daar ben ik al dolblij om! Ik moest om de 2 weken naar de bedrijfsarts die keer op keer maar zeidat mijn klachten niet van een hernia kwamen. Zelfs de dag dat ik de MRI ging laten wist hij het nog zeker.
Jij hebt echt geen hernia hoor, uit die MRI gaat niks komen. Het is zeker je SI gewricht.
Echter had deze man het helemaal verkeerd zoals jullie wel weten. De afspraak erna wanneer hij de uitslag hoorde was hij ineens wel meegaand en mocht ik absoluut niet de zorg in! Uiteindelijk heeft het 6 maanden geduurd voordat ik mijn werk weer een beetje kon opbouwen. En ja in die 6 maanden heb ik het vaak genoeg geprobeerd, maar dan kreeg ik al snel weer een terugval.
Maargoed, over die negatieve periode gaan we het nu niet meer hebben. Ik ga weer genieten! Afgelopen donderdag nog waren er wat collega’s die vroegen hoe het nu gaat. Wanneer ik zei dat ik zaterdag, vandaag dus, ziektewet vrij ben zeiden ze al ‘je bent van ver gekomen’ en zelfs de directrice kwam vragen hoe het nu met me gaat ”Super Marlou, je staat er ook goed bij”. Zo fijn om dit van deze mensen te horen!
Ik heb al vaak genoeg een artikel geschreven met de titel: blessurevrij. Het gaat nu al 5 weken goed en ik had de afgelopen 5 weken weer zo een artikel kunnen schrijven maar elke keer wanneer ik dat deed kreeg ik weer een terug val dus vandaar dat ik deze keer maar een tijdje gewacht heb tot dit moment.
Wat hardlopen betreft ben ik het rustig aan het opbouwen. Elke week doe ik 1 duurloop waar ik 500m verder ren dan de vorige en vanaf km 5, dat is over 3 weken, mag ik elke keer 1km verder. Zo gaan we rustig de kilometers opbouwen. Vorige week nog rende ik alweer 3x1000m. De tempo’s gaan nu langzaam uitgebreid worden in snelheid en zo hoop ik aan het einde van dit jaar weer een wedstrijdje te kunnen lopen. Nog niet perse voor een snelle tijd maar om gewoon weer een wedstrijd te kunnen lopen. Als het lukt ga ik eind september tijdens de halve van Haarlem de 5km bedrijvenloop doen met mijn werk. Dit word gewoon een relaxt duurloopje met collega’s.
Nu ga ik lekker genieten van mijn weekendje tussen mijn boerinnekes en lekker relaxen!
Liefs Marlou
